Fantastyka, jak praktycznie każdy gatunek, dzieli się na kilka podgatunków i podgrup. W jej przypadku podział nie wynika tylko z przelataniem się z innymi, takimi jak kryminał czy horror, ale także z grupy docelowej, z myślą o której dany tytuł był przygotowany. Z tego kryterium wynurzają się trzy główne zbiory, które czasami mogą się ze sobą przeplatać, czasami są źle określane, ale generalnie dobrze oddają swoje przeznaczenie.
Fantastyka dla dzieci
Fantastyka dla dzieci jest przeznaczona dla najmłodszych czytelników i często widać to w jej prostocie. Chociaż historie nie są skomplikowane, mogą nieść za sobą ciekawy morał, a niejeden dorosły jest w stanie uronić podczas ich czytania łzę. Świat w nich przedstawiony nie jest przeważnie skomplikowany, bardzo często akcja dzieje się w naszej rzeczywistości, w którą są wplatane niewielkie wątki magiczne. Dzięki temu dzieci pobudzają swoją wyobraźnię i zwiększają swoją ciekawość świata. Brak w nich raczej brutalności, a wszystko ostatecznie dobrze się kończy. Części serii przeważnie są ze sobą tylko luźno powiązane.
Fantastyka młodzieżowa
Fantastyka młodzieżowa zdecydowanie cieszy się największą popularnością. Coraz więcej autorów okazuje się zafascynowanych tym nurtem. W tych książkach pojawia się przeważnie romans, walka dobra ze złem oraz mocno skomplikowane światy. Autorzy często tworzą na ich rzecz swoje własne magiczne stwory i pojawiają się nowe nazwy na różne zaklęcia czy lokacje. To, co odróżnia je od fantastyki dziecięcej to brutalność, ukazywanie brudu świata, wiele analogii do dziejących się obecnie wydarzeń, ale przeważnie ostatecznie wszystko dobrze się kończy, a autorzy nie wchodzą szczególnie w trudniejsze dla młodego czytelnika tematy.
Fantastyka dla dorosłego odbiorcy
Fantastyka dla dorosłych to już znacznie poważniejsza literatura. Czasami nazywa się tak tytułu mocno ocierające się o erotykę, ale znacznie częściej takie książki cechują się ogromną brutalnością, bezwzględnością i poruszaniem ciężkich egzystencjalnych tematów, które zmuszają czytelnika do zastanowienia się, kto tak naprawdę jest dobry i czy jego własne życie zmierza w dobrym kierunku. Serie bywają mocno rozwleczone, ale wciągają. Książki są grube, przepełnione wątkami i postaciami trzecioplanowymi, do tego krew leje się gęsto, a główny bohater rzadko jest jednoznacznie dobry, raczej bliżej mu do czarnego charakteru.
Zdjęcie autorstwa Polina Kovaleva z Pexels
