Bogata w minerały, ta glina ma wiele zalet, znanych od czasów starożytnych. Działanie terapeutyczne lub kosmetyczne – nadaje się do wszelkiego rodzaju preparatów.
Koncentrat minerałów
Powstała w wyniku rozkładu minerałów obecnych w skorupie ziemskiej zielona glinka (z łac. argilla) składa się w 50% z krzemionki, ale zawiera również aluminium, wapń i żelazo. Podobnie jak inne rodzaje gliny, jest on stosowany w tradycyjnych farmakopeach od starożytności. Nieco zapomniana po renesansie, została zrehabilitowana wraz z powrotem naturalnych leków.
Cenny sprzymierzeniec dla zdrowia
Najbardziej rozpowszechnione są gliny zielone. Istnieją różne odmiany, główne z nich to montmorylonit, illit i bentonit. Lista ich właściwości leczniczych jest długa: przeciwzapalne, antyseptyczne, absorbujące, lecznicze, drenujące, stymulujące. Stąd ich miejsce w medycynie alternatywnej!
Zabiegi
Wewnętrzne wskazania terapeutyczne zielonej gliny są dość ograniczone. Podaje się go głównie zewnętrznie, w postaci okładów, kompresów, lub kąpieli. Wybór preparatu zależy od schorzenia, które ma być leczone. Jest to również poważny atut urody dla skóry tłustej lub skłonnej do wyprysków, którą odtruwa, regeneruje i przywraca równowagę.
Maseczka domowej roboty
Dla urody skóry tłustej, nie ma nic lepszego niż cotygodniowa maseczka na twarz z zielonej glinki. Przygotowany przez dodanie wody mineralnej lub źródlanej i dwóch kropli olejku eterycznego z mięty pieprzowej, wspomaga złuszczanie i odnowę komórek.
Zdjęcie autorstwa Karolina Grabowska z Pexels